شاه کلید فهم عاشورا وفاداری “عباس” است

یک تن شکوه رزم تورا شایگان نگفت

شایستۀ تو آنچه که بایست، آن نگفت!

هرکس که رفت بر سر منبر به نام تو

جز ناله‌های العطشت، داستان نگفت!

(حسین جنتی)

عجب غروب دلگیری است اینجا!… درست زیر تیغ آفتاب سرزمین نینوا؛ همانجا که حسین(ع) با کشتی نجات وجودش در ساحل سوزان خاکی پهلو گرفته، آنجا که از قطره قطره خون او و یارانش، سرخ خواهد شد و این ننگ تا ابد بر پیشانی یزیدیان باقی خواهد ماند.

اینک موسم تاسوعای حسینی است که از لحظه‌لحظه‌اش بوی مردانگی و صلابت عباس(ع) به مشام دل می‌رسد.روز نهم روز تاسوعا، ماه هم امشب پرده‌پوش سیاهی ابرها شده تا انعکاس مهتابش، شرمساری قمر منیر بنی‌هاشم(ع) را در آینه فرات، تصویر نکند. 

اینجا همان یک قدم مانده به واقعه‌ای است که اذن دخول آن، فهم کتاب وجود سقای کربلا است، تا یادآور شود شاه کلید فهم عاشورا، ولایت‌مداری و وفاداری  ابوالفضل‌العباس(ع) است.  کسی که سجاد آل‌طه(ع) در مقامش فرمود: «عباس(ع) را نزد خداوند منزلتى است که در روز قیامت همه شهیدان بر آن رشک مى‌برند.»

در این روز بود که امام حسین(ع) به عباس(ع) فرمود: «به نزد آنها بازگرد و اگر می‌توانی تا فردا از ایشان مهلت بگیر و امشب ایشان را از ما باز گردان تا امشب را برای پروردگار خود نماز خوانده، دعا کنیم و از او آمرزش‌خواهی نمائیم، زیرا خدا می‌داند که من نماز و تلاوت کتابش قرآن و دعای بسیار و استغفار را دوست دارم.»